de oostkust van Sardinië. Tijdens mijn bezoek aan dit schilderachtige dorp, werd ik uitgenodigd aan te schuiven en deze lekkernij eens te proberen. Na een overdadige maaltijd rees de onvermijdelijke vraag waar ik die nacht zou slapen. Gelukkig diende de oplossing zich vrijwel meteen aan toen mijn tafelgenoot me vertelde over het paradijs van zijn vriend Paolo. Ik besloot meteen om er eens een kijkje te nemen. Na een korte wandeling kwam ik aan bij het prachtige Borgo degli Ulivi en werd ik ontvangen door de eigenaar die breed lachend op me af kwam lopen. Nadat Paolo mij een heerlijke koele witte wijn had ingeschonken op het terras, vertelde hij vol trots over zijn creatie. Paolo deed waar velen van ons van dromen. Hij hing zijn carrière in de accountancy aan de wilgen om aan de rand van zijn geboorteplaats Arbatax een waar paleis te bouwen in Sardijnse traditie. Ervaring in het toerisme had hij niet, maar dat je met veel liefde ver komt, zie je hier meteen. De felle kleuren van de muren en het zwembad zijn vooral in het licht van de ondergaande zon beeldschoon. Gelukkig had Paolo nog een appartementje voor me vrij en kon ik toen de fles leeg was meteen onder de wol. ?Ja, hier kan ik het wel een tijdje uithouden?, dacht ik nog, voordat ik voldaan in slaap viel.